Η πρόληψη του αιφνιδίου καρδιακού θανάτου συνιστά πρωταρχικό στόχο της αρρυθμιολογίας με τους εμφυτεύσιμους καρδιομετατροπείς-απινιδωτές να αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθεια αυτή. Ωστόσο, η διαστρωμάτωση αρρυθμιολογικού κινδύνου στα πλαίσια πρωτογενούς πρόληψης παραμένει προβληματική, καθώς βασίζεται εξ ολοκλήρου στο κλάσμα εξωθήσεως της αριστεράς κοιλίας. Με τον τρόπο αυτό, υφίστανται περιπτώσεις αφ’ ενός ασθενών που λαμβάνουν απινιδωτή δίχως να ωφελούνται, αλλά υποκείμενοι σε όλες τις επιπλοκές εκ της εμφύτευσης, αφ’ ετέρου ασθενών[…]