, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Η πρόληψη του αιφνιδίου καρδιακού θανάτου συνιστά πρωταρχικό στόχο της αρρυθμιολογίας με τους εμφυτεύσιμους καρδιομετατροπείς-απινιδωτές να αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθεια αυτή. Ωστόσο, η διαστρωμάτωση αρρυθμιολογικού κινδύνου στα πλαίσια πρωτογενούς πρόληψης παραμένει προβληματική, καθώς βασίζεται εξ ολοκλήρου στο κλάσμα εξωθήσεως της αριστεράς κοιλίας. Με τον τρόπο αυτό, υφίστανται περιπτώσεις αφ’ ενός ασθενών που λαμβάνουν απινιδωτή δίχως να ωφελούνται, αλλά υποκείμενοι σε όλες τις επιπλοκές εκ της εμφύτευσης, αφ’ ετέρου ασθενών που στερούνται αυτής της δυνητικά σωτήριας συσκευής. Με το παρόν κείμενο, επιχειρείται να προταθεί μία εναλλακτική, διαβαθμισμένη και ηλεκτροφυσιολογικά καθοδηγούμενη προσέγγιση στην διαστρωμάτωση αρρυθμιολογικού κινδύνου ούτως ώστε να επιτευχθεί η ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του απινιδωτή ως μέσο πρόληψης αιφνιδίου καρδιακού θανάτου. Επισημαίνεται ότι δεν επέχει θέση κατευθυντηρίων οδηγιών αλλά αποτελεί το επιστέγασμα συζητήσεως και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των μελών της αρμόδιας ομάδας εργασίας της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

PDF