Ιωάννης Πολυμέρου
Κλινική Παιδοκαρδιολογίας και Συγγενών Καρδιοπαθειών Ενηλίκων, Νοσοκομείο ‘ΜΗΤΕΡΑ’
Αφροδίτη Τζίφα
Η πνευμονική υπέρταση αποτελεί μια όχι πλήρως κατανοητή παθολογική οντότητα με πολυάριθμες αιτιολογίες. Ορίζεται ως η πα-ρουσία αυξημένης μέσης αρτηριακής πίεσης η-ρεμίας, της πνευμονικής αρτηρίας (mPAP) σε επίπεδο ≥ 20 mmHg και πνευμονικών αντι-στάσεων PVR≥3 Wood units, μετρημένα με δεξιό καρδιακό καθετηριασμό1.
Μια από τις πιο εκτενώς περιγεγραμμένες και μελετημένες μορφές της είναι αυτή που σχετίζε-ται με συγγενείς καρδιοπάθειες που προκαλούν αριστεροδεξιά διαφυγή αίμα-τος, κυρίως μεσο-κοιλιακές επικοινωνίες, αλλά και άλλων μορφών αριστεροδεξιών διαφυγών όπως περιγράφο-νται κατωτέρω.