Η Καρδιακή Ανεπάρκεια (ΚΑ) ορίζεται σαν ένα πολύπλοκο κλινικό σύνδρομο που είναι αποτέλεσμα κάποιας δομικής ή λειτουργικής καρδιακής διαταραχής η οποία δυσχεραίνει την ικανότητα της καρδιάς για πλήρωση ή εξώθηση. Εκτιμάται ότι η επίπτωση του συνδρόμου της ΚΑ στο γενικό πληθυσμό είναι περίπου 2.6%. Αφορά σε μεγαλύτερη συχνότητα άνδρες ηλικιωμένους (>65 ετών), λόγω της αυξημένης επιβίωσης μετά από ένα οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου (ΟΕΜ), όπως επίσης και λόγω της βελτίωσης της θεραπευτικής αγωγής της στεφανιαίας νόσου, των βαλβιδοπαθειών και της υπέρτασης.
PDF