Ο Cannon και οι συνεργάτες, ήδη από το 1966 έιχαν παρατηρήσει ότι περισσότεροι απο τους μισούς ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση παρουσιάζουν υπερουριχαιμία. Σήμερα όλο και περισσότερες μελέτες συσχετίζουν τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος με τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο και επιβεβαιώνουν την αμφίδρομη συσχέτιση τους. Πιο συγκεκριμένα οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα παρουσίαζουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων, αλλά και αντίστροφα οι ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης υπερουριχαιμίας. Ωστόσο το ερώτημα παραμένει είναι εάν η υπερουριχαιμία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για τα καρδιαγγειακά νοσήματα η απλά ένα δείκτη καρδιακής βλάβης.

PDF