Για χιλιάδες χρόνια, τα εκχυλίσματα από τον φλοιό της ιτιάς είχαν χρησιμοποιηθεί ως αναλγητικά και αντιπυρετικά.Τον 19ο αιώνα, Γερμανοί χημικοί άλλαξαν την ιστορία, προσθέτοντας μία ακετυλική ομάδα σε ένα από τα συστατικά αυτού του φλοιού, ώστε να τον καταστήσουν περισσότερο εύγευστο. To 1899 η εταιρεία Bayer πατεντάρισε το φάρμακο, το ονόμασε ασπιρίνη και άρχισε να το πουλάει σε όλο τον κόσμο. Αυτή η  συγκεκριμένη ομάδα ακετυλίου έδωσε τη δυνατότητα στο ακετυλοσαλικιλικό οξύ, τη γνωστή πλέον ασπιρίνη, να ακετυλιώνει κατά μη αντιστρεπτό τρόπο το αμινοξύ σερίνη στην ενεργό θέση της κυκλο-οξυγενάσης (COX), αναστέλλοντας τη δράση της τελευταίας στη σύνθεση των προσταγλαδνινών.

PDF